Chapter 4: Brisbane

Afgezet bij de mechanic, was ik overgeleverd aan de grote stad Brisbane. Waar moest ik heen? Links of rechts? De warme zon scheen op mijn gezicht en de zweetdruppels liepen langs mijn gezicht. Ik keek naar rechts en dacht dat ik daar mijn heil zou vinden, maar ik kwam alleen grote gebouwen en veel auto's tegen... waar bleven de mensen? ik voelde me alleen en verdwaald... ik had nu niets aan mijn hollandse mond. Gelukkig kan ik inmiddels al een aardige staaltje Engels. Op het moment dat ik een groot gebouw in wilde lopen, bedacht ik me eens dat ik de kostbare Lonely Planet van Australie had. Eenmaal de Lonely Planet uit mijn backpack te hebben gepakt en na een tijdje puzzelen, was ik verzekerd van een goede route. Rechts om keer, terug richting de mechanic. Mijn doel was gesteld op de hostel X Base. Het was een mooie route. Er reed een oude trein langs de stad, die af en toe van zich liet horen. De lange wegen waarlangs ik liep werd gevuld met mensen van alle soorten nationaliteiten. De hoge gebouwen blokkeerde de zonlicht aan een kant van de weg, waardoor het goed te doen was om met een zware backpack door de stad te lopen. Met de camera in de hand, voelde ik me op en top tourist. Mooie oude kerken rezen op en bij elke kerk moest ik even stilstaan, om ze te fotograferen. Ik probeerde elke kerk van binnen te zien om ze te bewonderen. Op een gegeven moment kwam ik een chapel tegen. Er was een bord waarop stond dat deze kerk alleen gebruikt werd voor trouwerijen. Nieuwsgierig als ik was liep ik de kerk binnen. Er gingen immers ook mensen voor mij naar binnen, zonder dat het mij opviel dat zij netjes gekleed waren. Eenmaal binnen zag ik een hoop mensen met nette kleding en... ja, de bruidegom en de bruid. Uhh... G'day.. ik glimlachte en liep weer naar buiten. Na even abuis te zijn geweest, herpakte ik de route richting het hostel. Eenmaal aangekomen bij het hostel vertelde de vrouw achter de balie dat ik geluk had dat er nog plaats was. Ze vertelde dat de volgende dag de opening is van een festival in Brisbane. Dit deed me herinneren aa verhaal uit de Bijbel. Alleen was er voor Maria en Jozef geen plaats, dankzij het feest die zij daar vierden. Ik had gereserveerd voor 2 nachten. Aangezien het al wat aan de late kant was en ik totaal bezweet was, ben ik de rest van de dag in het hostel gebleven. Hier ontmoette ik twee kamergenoten. Een Chineese jongen en een man uit Nieuw Zeeland. Met de Chineese jongen had ik gelijk een klik, met hem heb ik ook heel de avond gekletst over reizen en familie enz. Hij kwam net uit Duitsland (Europa) en rees nu door Australie en een week later zou hij naar huis gaan. Op een gegeven moment waren we beide stil en hij ging een spelletje spelen op zijn DS. Stoer als ik was, pakte ik mijn tablet en ging er ook een spelletje op spelen. Ik deed het geluid ietsjes harder, om te kijken of hij het spelletje herkende aan het geluid. 'What?' hij glimlachte en zei 'What went wrong with you?' Hij deed zijn DS open en pakte een schijf en liet deze zien. Ja, Jonathan, deze ken jij ook wel: Pokemon! haha... dus wij hebben heel de avond pokemon zitten spelen. Na een tijdje ging ik slapen..., althans ik wilde slapen. Er was een feest gaande onder bij de bar van het hostel en deze duurde tot 4 am, dus veel slaap was mij de eerste nacht niet gegund.

De volgende dag vertrok de vriendelijke Chinees uit Brisbane. 's ochtends at ik een lekker Australisch ontbijt bij de bar van het hostel. Hier raakte ik in gesprek met een local en hij vertelde mij de goede plaatsen waar ik die avond moest zijn ivm met het festival. Er zou namelijk vuurwerk zijn. Na een tijdje kwam er ook een andere vrouw bij zitten en we hebben een gezellige ochtend gehad. De rest van de dag had ik zelf niet heel veel zin om iets te doen, dus ik bleef lekker hangen op mijn kamer. In de middag moest ik toch wel iets te eten kopen. Op nog geen twee min. loopafstand was een winkel waar ik eten kon kopen. Ik was halverwege de straat en ik werd aangesproken door een vrouw. Zij was van Duitse origine en woonde in australie. Ik nam een folder van haar aan en ze zei iets van 'Christ have saved your life, through His blood.' Opgewekt vertelde ik haar dat ik christen ben. Vanaf dat moment raakte we in gesprek over het evangelie. Niet lang daarna kwam haar man, Bob, bij ons staan en mengde zich in het gesprek. Hkj vroeg of ik plannen had op zondag... 'noujah, eigenlijk niet..' ik wilde wel naar een kerk, maar ik wist niet welke. Bob vroeg of ik het zag zitten om met hun mee naar de kerk te gaan. Zij gingen naar een huis gemeente waar 4 gezinnen bij elkaar kwamen om over het Woord van God na te denken. Zij kwamen samen op woensdag en zondag. Het was een half uur rijden van Brisbane naar hun huis. Zonder te zeggen dat ik geen vervoer had, zei Bob ik kom je wel ophalen. Dat is een afspraak, aankomende zondag ga ik naar een huisgemeente! De rest van de dag ging snel voorbij. 's avonds ben ik de stad in geweest en heb ik het mooie vuurwerk gezien van Brisbane. De stad was prachtig verlicht met verschillende soorten kleure licht, daarnaast waren er veel straatrtiesten. Van clowns, tot opera zangers, comedians tot jongens die gitaar speelde. Het was een levendige avond. Op een gegeven moment liep ik naar de brug, waar het vuurwerk zou zijn. 8 pm begon het vuurwerk te spetteren. Veel verschillende siervuurwerk was te zien vanaf de brug. Eenmaal terug lopend naar de hostel zag ik ook veel vuurwerk die afgevuurd werd van hoge gebouwen. De stad werd verlicht door het vuurwerk. Dat was me een avond. Snel naar bed.

Zondag middag werd ik opgehaald door Bob. In de auto vertelde hij meer over de huisgemeente. Zij hadden het afgelopen weekend gevast en zouden het vandaag gezamenlijk afsluiten. Daarnaast vertelde hij iets over de setting van de huisgemeente. Hij vroeg of ik wist wat bidden in tongen was. Ja, ik wist wat het was en ik had het al eerder gehoord. Hij vertelde dat er tijdens het overdenken een moment was dat zij gemeenschappelijk in tongen gingen bidden. Als ik mij ongemakkelijk zou voelen mocht ik weg gaan of iets anders doen. We raakte in discussie over tongentaal en volwassen doop. Dit was zeer verrijkend voor mij. Hun geloofde dat iedere christen die vervuld was met de Heilige Geest in tongen zou spreken. Uiteraard was ik het hier niet mee eens en had hiervoor ook steekhoudende argumenten. Ze hebben me er niet van kunnen overtuigen, maar dat was ook hun motivatie niet en DAT vond ik zo bijzonder. Ze waren er zelf wel van overtuigd, maar zeiden tegen mij dat ik zelf het Woord moest lezen, moest toetsen en ermee in gebed moest gaan. Ik ervaarde zoveel liefde bij hun. Dat ik vastbesloten was om maandag Handelingen te gaan bestuderen en ook studies te doen over de Heilige Geest. De rest van de dag hebben we veel gesproken over de Heilige Geschriften en hebben we gezamenlijk gebeden. We hebben ook veel gezongen, we hebben zelfs een lied in het Nederlands gezongen!! 'Dit is de dag' en nog een, die ik niet kende. In de avond hebben we gezamenlijk gegeten en de dag afgesloten. Bob bracht me ook weer terug naar het hostel en voldaan van de dag, ging ik slapen.

Maandag ben ik heel de dag in het hostel gebleven en heb ik Handelingen bestudeerd en studies gedaan over de Heilige Geest. Nog steeds ben ik niet overtuigd dat iedereen die vervuld is met de Heilige Geest in tongen moet spreken, het tegenovergestelde zelfs. Naar mijn idee is de Bijbel duidelijk over de gave van de geest. Waar ik wel van overtuigd ben geworden is dat ik me wil laten dopen. Wanneer dat weet ik niet, het liefst nu, maar goed... moet wel iemand hebben die me wil dopen ;-) Deze maandag kwam er een Franse jongen (Remy) op de kamer. Hij zei vrij weinig en was alleen in zijn eigen wereld. Hij was constant bezig met zijn tablet (een spelletje). Op een gegeven moment heb ik de stoute schoenen aangetrokken en ben ik in gesprek met hem geraakt. Hij had het totaal niet naar zijn zin in Australie. Hij vertelde dat hij drie was geslagen door een werkgever, omdat hij niet tevreden was met zijn loon en omdat hij Frans sprak met een collega. Hij vertelde dat hij het thuis ook erg moeilijk heeft gehad en dat hij het land Frankrijk haat. Hij is geemigreerd naar het land van Suarez (welk land was dat ook al weer...) Oja, Uruguay. Na dit fijn en vertrouwelijk gesprek ben ik gaan slapen. In afwachting wat mij de volgende dag zou brengen.

Dinsdag ochtend belde Bob mij om mij uit te nodigen voor een uitetentje. Er was namelijk een stel die deze week ging trouwen. Zij hadden mij ook uitgenodigd op hun bruiloft, maar helaas zit ik dan op Fraser Island. Het etentje was bedoelt voor de huisgemeente en dierbare. Perplex dat ik was uitgenodigt ben ik op de uitnodiging in gegaan. Bob zou me in de middag ophalen. Deze ochtend ben ik ook Brisbane ingegaan om de stad meer te verkennen. Het blijft een mooie stad, volgens mij de leukste stad tot nu toe. In de middag toen ik terug kwam op mijn kamer, zat er een nieuwe Italiaanse jongen. Een sociale jongen man. Hij vroeg aan mij of ik toevallig een leuke plek wist om uit te gaan en te feesten. Helaas voor hem kon ik hem daar niet bij helpen, erbij gezegd dat ik niet zo'n type jonge ben. Vlak hierna kwam Bob mij halen voor het uitetentje. We gingen Koreaans eten. Ik hoefde me geen zorgen te maken voor enige kosten, want zij zouden betalen voor mij. Geweldig. Na een fijne en gezellige avond heb ik hen tot ziens gewenst en bedankt voor de fijne en goede tijd met elkaar. Eenmaal terug bij de hostel raakte ik in gesprek met de Italiaanse jongen over het evangelie. Hij was Rooms Katholiek opgevoed, maar wist er meer over te vertellen aangezien zijn schoonzus een actief gelovige is. Samen hebben we een stuk uit de Bijbel mogen lezen en.... geloof het of niet,.. hij vroeg mij over de gave van tongentaal. Dit is de tweede keer in korte tijd dat ik ermee geconfronteerd werd. Ik heb hem uitgelegd wat ik er over dacht en wat ik las in mijn Bijbel, aangegeven dat ik ook niet alles weet, maar dat we er het beste voor kunnen bidden. Wat een geweldige opmerking van hem was: 'It seems that the Bible (God) is following me everywhere I go.' In andere woorden, blijkbaar moet ik er iets mee doen. Willen jullie ook met mij bidden dat hij aangeraakt zou worden en dat het evangelie hem bekend wordt? Na dit gesprek viel ik in diepe slaap.

Woensdagochtend was het daar! Mijn auto is klaar!! Na ongeveer 2 uur verkeerd lopen en omlopen, kwam ik aan bij de garage. Hij was klaar om op de weg te gaan. Ik had weinig tijd over, want ik moest als de wiede weer naar Harvey Bay.